ALAYA RESORT – Ubud

Alaya Resort to luksusowy 5* hotel w samym sercu miejscowości Ubud. Apartamenty wykonano w tradycyjnym, balijskim stylu. Do dyspozycji gości basen, siłownia i taras. Goście mogą skorzystać z centrum odnowy biologicznej i SPA. Hotel oferuje 105 luksusowych apartamentów w najlepszym indonezyjskim stylu.

Hotel jest często wybierany ze względu na doskonałą lokalizację. Nieopodal rozpościerają się malownicze tarasy ryżowe i bujna roślinność. To jedna z najlepszych propozycji w Ubud.

Wszystkie apartamenty wyposażone są w suszarkę do włosów, telewizor, sejf, minibar i klimatyzację. Na terenie obiektu goście mogą bezpłatnie korzystać z bezprzewodowego Internetu.

Na terenie obiektu znajduje się restauracja Petani, gdzie można zjeść zarówno tradycyjne posiłki kuchni indonezyjskiej, jak również dania kuchni międzynarodowej. Dla gości hotelowych przewidziano bezpłatny podwieczorek oraz stały dostęp do świeżych, soczystych owoców.

Najdroższa kawa świata Kopi Luwak – czyl jedna z niecodziennych wizytówek Indonezji.

Indonezja słynie z wielu powodów. Jedni kojarzą ją z rajskimi plażami, obmywanymi zawsze ciepłymi, krystalicznie czystymi wodami Oceanu Indyjskiego. Dla drugich jest to niezwykle barwna kraina, nęcąca bogactwem kolorów i wielokulturowych doznań. Inni szukają tu przeżyć duchowych, oddając się medytacji w towarzystwie tarasów ryżowych, rozpiętych imponującą kaskadą na zboczach majestatycznych gór. Jeszcze inni szukają wrażeń, decydując się na kilkugodzinne trekkingi na szczyty wulkanów.

Są też tacy podróżnicy, którzy odwiedzają Indonezję ze względu na niezwykłe bogactwo tutejszej kuchni. Egzotyczne owoce, zawsze świeże ryby i owoce morza, orientalne przyprawy i wyśmienite smakołyki z lokalnych straganów od lat przyciągają miłośników dobrego jedzenia. Ale Indonezja to nie tylko smakowe walory potraw przyrządzanych w kuchni. Kraj słynie także z… kawy. A właściwie najdroższej kawy na świecie. Mowa tutaj o prawdziwej perle egzotycznego świata – kawie kopi luwak. Jest to jedna z niecodziennych i z całą pewnością wyjątkowych wizytówek Indonezji.

Kopi luwak, inaczej zwana kawą luwak, to obecnie najbardziej luksusowa kawa świata. Kilogram kawy kosztuje blisko tysiąc euro. Jest sprowadzana prosto z Indonezji, gdzie powstaje w dość niecodzienny sposób. Ziarna kawy są pozyskiwane z odchodów łaskuna muzanga, który popularnie jest nazywany cywetą. Nazwa zwierzęcia w lokalnym języku brzmi „luwak”, stąd też nazwa tej niezwykłej kawy. Łaskun bardzo chętnie zjada owoce kawowca, jednak nie trawi jego nasion. Dlatego też ziarna przechodzą przez jego przewód pokarmowy w praktycznie nienaruszonym stanie. Dzięki działaniu substancji zawartych w układzie pokarmowym, ziarna kawowca tracą naturalny im gorzki posmak. Zwierzę jest prawdziwym smakoszem owoców kawowca, dzięki czemu wybiera tylko te najlepsze, najbardziej dojrzałe i najsłodsze. Taka droga naturalnej selekcji pozwala uzyskać wyłącznie najlepsze ziarna kawy. Gdy ziarna zostaną oczyszczone, przetwarza się je w taki sam sposób, jak inne rodzaje kawy.

Nurkowanie na komodo

Komodo jest wyspą położoną w Indonezji w archipelagu Małe Wyspy Sundajskie. Nie bez powodu nazywana jest jedną z najpiękniejszych wysp Indonezji. Z czego słynie Komodo? Przede wszystkim z niesamowitych stworzeń zamieszkujących to miejsce – największych na świecie jaszczurek, waranów z Komodo, będących tutaj gatunkiem endemicznym, nie występującym nigdzie indziej na świecie. Co jeszcze ma do zaoferowania ta przepiękna wyspa? Komodo wraz z wyspą Bali stanowi popularny cel nurkowych wypraw. Dlaczego? Ze względu na bajeczne podwodne krajobrazy i znakomite warunki.

Wody Komodo

Nurkowiska występujące w wodach otaczających Komodo są niezwykle zróżnicowane, natomiast warunki są wszędzie takie same – fenomenalne. Widoczność pod wodą sięga tutaj trzydziestu metrów, a temperatura wody wynosi około 24-27 stopni Celsjusza. Na komodo znajdziemy miejsca dla doświadczonych nurków – bardziej niebezpieczne, gdzie występują silne prądy morskie, jak również dla zaczynających przygodę z nurkowaniem – gdzie znajdziemy wielobarwne, przepiękne koralowce. Planując wycieczkę na wyspę Komodo musimy wziąć pod uwagę kapryśność miejscowej pogody, zwłaszcza w styczniu i w lutym, gdzie panuje tu pora deszczowa, zaś między listopadem a lutym wieje silny monsun.

Nurkowanie z rybami i podwodne pastwiska

Zanurzając się w wodach Komodo, z pewnością nie unikniemy spotkania „oko w oko” z wielkimi rybami. Możemy natknąć się tutaj na wielkie ławice tuńczyków i barakud. Atrakcję stanowią również licznie występujące manty, które ustawiają się w charakterystyczny – pod prąd – wraz z nadejściem planktonu. Ryby te zachwycają swoim pięknem i nieprzeciętnym rozmiarem – rozpiętość płetw dochodzi do kilku metrów. W okolicach Komodo występuje również duża ilość rekinów, np. rekiny koralowe, czy wielorybie. Osobliwymi stworzeniami żyjącymi w wodach Komodo są morskie ssaki z rzędu syren –dugongi. Dugongi są nazywane inaczej krowami morskimi – żyją w ciepłych zatoczkach, których dno porośnięte jest trawa morska. Osiągają długość 4 metrów i ważą niekiedy prawie pół tony! Innym ciekawym zwierzęciem zamieszkującym wody Komodo jest wargacz garbogłowy, zwany także Napoleonem. Podczas nurkowania należy jednak pamiętać, że w miejscach gdzie występują wielkie ryby, widoczność jest znacznie mniejsza przez dużą ilość planktonu.

Miejscowe atrakcje Indonezji

Indonezja to nie zwykle przepiękna kraina należąca do Archipelagu Malajskiego. Niewielka ilość miejsc na całym świecie oferuje tak wielka różnorodność kulturową, wspaniałą przyrodę i nieocenioną życzliwość mieszkańców. Wszystkie te walory przyciągają rzesze podróżujących. Jednakże wybierając się do Indonezji trudno obrać szablonowy plan zwiedzania. Mnogość krajobrazów do zobaczenia, smaków do skosztowania i historii do wysłuchania, że każdy przybywający turysta mógłby stworzyć listę swoich miejscowych atrakcji, których nie możemy przegapić. Jakie może być top 10 miejscowych atrakcji Indonezji?

Kontemplacja flory i fauny

Będąc w Indonezji możemy udać się do jednego z ostatnich miejsc na ziemi, gdzie będziemy mieć możliwość zobaczenia żyjące na wolności orangutany – mowa o Sumatrze. Warto wybrać się na trekking po naturalnym lesie tropikalnym i ujrzeć te wspaniałe zwierzęta na własne oczy – to z pewnością będzie niezapomniane przeżycie. Eksplorując Indonezję musimy udać się do Parku Narodowego Komodo. Dlaczego? Żeby zobaczyć największe żyjące jaszczurki na świecie – warany z Komodo, będące gatunkiem endemicznym, co oznacza, że występują tylko w tym miejscu na ziemi. Warto wybrać się na trekking po górskich ścieżkach i wulkanach takich wysp jak Jawa, czy Lambok – górska wspinaczka zwieńczona wschodem słońca jest po prostu nie do opisania. Mamy możliwość popływania w jeziorze wulkanicznym, np. Jezioro Toba na Sumatrze, stanowiące największe jezioro wulkaniczne na świecie. Co więcej, będąc w Indonezji mamy sposobność do tego, aby posurfować, a także zagłębienia się pod taflę wody oraz podziwiania niezwykle bajecznych podwodnych krajobrazów.

Eksploracja życia

Indonezja jest uważana za zakupowe centrum Azji. Każdy znajdzie tutaj coś dla siebie –od ekskluzywnych marek w butikach Dżakarty na wyspie Jawie, po rękodzieła na lokalnych targach. Kuchnia Indonezji, tak jak sam kraj, jest niezwykle wielobarwna. Spotkamy tutaj niezapomniane smaki i rozmaite potrawy – kuchnia ta bowiem łączy wpływy kuchni arabskiej, indyjskiej oraz chińskiej. Potrawy indonezyjskie są bardzo aromatyczne ze względu na dużą ilość niezwykle wonnych przypraw. Sięgnijmy nie tylko kuchni, ale również tamtejszej kultury – warto obejrzeć tzw. „puppet show”, czyli popularny w Azji teatrzyk lalkowy. Każdy kraj i region posiada swoją własną odmianę, np. wayang golek, czyli drewniane lalki na Jawie, czy wayang kulit, czyli lalki cieni.

Majestatyczny pałac Potala

Pałac Potala to pałac warowny Dalajlamy. Mało kto go nie zna. Dalajlama to duchowny przywódca Tybetu. Pałac znajduje się w Chinach, a dokładnie w Lhasie znajdującym się w zachodniej części tego kraju. Budowla w grudniu 1994 roku została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego.

Nad miastem Lhasa

Ta niesamowita budowla położona jest w odludnym, odizolowanym miejscu na górze na wysokości 3600 metrów nad poziomem morza. Nielicznym zwiedzającym uda się go zobaczyć. Można do niego dojechać tylko na mułach lub przyjść na piechotę. Udanie się do niego jest tym bardziej utrudnione, że komunistyczny ustrój Chin utrudnia to turystom.

Dalajlama

Pałac ten już od XVII wieku jest w rękach dalajlamów. Dalajlama to tytuł stosowany u tybetańskich buddystów. Obecnie pieczę nad tym tytułem sprawuje już Dalajlama XIV. Ten jednak tam nie mieszka, gdyż po stłumieniu krwawego powstania przez Chińczyków musiał wyjechać z kraju do Indii. Kompleks ten od ponad 300 lat jest w posiadaniu duchownych.

Opis pałacu

Pałac posiada niezliczone pokoje, korytarze, schody, galerie. Został przekształcony bowiem w muzeum, w którym znajduje się wiele malowideł i posągów.
Budynek jest wysoki – posiada 115 metrów wysokości i zajmuje powierzchnię 13 tysięcy metrów kwadratowych. Jego fasada jest śnieżno biała, a kształtem przypomina plaster miodu. Górny poziom jest jednak czerwony. W pałacu mieści się tysiąc komnat, 10 tysięcy ołtarzy i 200 tysięcy posągów. Pałac posiada 13 pięter na znak trzynastu poziomów wtajemniczenia występujących w buddyzmie.

Legendy

Uważa się, że pałac został tak nazwany od świętej góry znajdującej się na południu Indii. Ponoć góra ta powstała w wyniku sił nadprzyrodzonych w ciągu jednej nocy. Niektórzy mieszkańcy Tybetu sądzą, że pałac powstał przy udziale boskich sił, gdyż ludzie nie są zdolni wznieść tak cudownej budowli.

W Czerwonym Pałacu znajdowały się kiedyś kaplice, świątynie, biblioteki, a także pagody grzebalne, czy stupy, do których wkładano się zabalsamowane ciała kolejnych dalajlamów. W Pałacu Białym były kiedyś pomieszczenia mieszkalne, urzędy oraz drukarnia.

Jeśli bardzo zależy nam na zobaczeniu Pałacu warto skorzystać z porad tamtejszych mieszkańców lub doświadczonych przewodników. Warto zobaczyć miejsce, gdzie żyło tylu przywódców duchowych.

Tadż Mahal – budowla miłości

Tadż Mahal jest najbardziej znaną budowlą w Indiach, a dokładnie w Agrze. W roku 1983 trafił na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Nauki UNESCO. Został wybudowany na pamiątkę przedwcześnie zmarłej żony Szacha Dżahana – Mumtaz Mahal.

Prawdziwa miłość

Szach Dżahan zakochał się już kiedy był kilkunastoletnim księciem. Nie mógł jednak on jej poślubić, gdyż ojciec wybrał mu już wybrankę. Małżeństwo miało być przypieczętowaniem umowy politycznej. Gdy Szach został królem mógł posiadać cztery żony i wiele konkubin. Ożenił się więc ze swoją pierwszą miłością, której imię zmienił na Mumtaz Mahal, co można przetłumaczyć na „Wybranka Pałacu”.

Opowiadania głoszą, że król tak zakochał się w Mumtaz, że praktycznie zapomniał o pierwszej żonie i o innych kobietach. Druga żona urodziła królowi aż 14 dzieci.

Życzenie z łoża śmierci

Królowa wycieńczona przy porodzie ostatniego dziecka, córki, umarła. Jednak przez śmiercią król zapytał ją o ostatnie życzenie. Legenda głosi, że żona króla poprosiła o dwie rzeczy: o to, by nie zakochał się już w żadnej kobiecie oraz o zbudowanie pięknego grobowca. Żałoba była ogłoszona na czas dwóch lat. Poddani przez ten czas nie mogli tańczyć, śpiewać, stroić się biżuterią i perfumować.

Niektórzy naukowcy podważają, że wybudowany pałac był przeznaczony dla żony króla. Według niektórych doniesień grobowiec zaczął powstawać jeszcze przed śmiercią królowej i miał być przeznaczony dla samego króla.

Wygląd budowli

Budynek jest wybudowany z białego marmuru. Posiada wieżyczki i kopuły. Środkowa kopuła ma 17,7 m średnicy i 24,5 m wysokości. Do wybudowania świątyni zatrudniono najlepszych architektów i inżynierów i około 20 tysięcy robotników. Kamienie szlachetne, złoto, srebro sprowadzano aż z Rosji, Bagdadu, Persji, czy Tybetu.

W pobliżu budynku stoją cztery wieże – minarety o wysokości 42 metrów. W niewielkiej odległości od świątyni po lewej stronie znajduje się meczet. Po drugiej stronie również stoi identyczny budynek, lecz tylko we względów wizualnych. Wokoło pałacu rozciągają się baseny, egzotyczne rośliny, trawniki i drzewa.

Zgrzyty w rodzinie

Prawdopodobnie nie każdemu członkowi rodziny podobało się to, że król był tak pochłonięty budową pałacu. W końcu syn króla zrzucił go z tronu i osadził w Czerwonym Forcie skąd obserwował świątynię. Po śmierci król został pochowany w Tadż Mahal obok trumny swojej prawdziwej miłości.

Świątynia Lotosu w Delhi

Indie są krajem bogatym kulturowo. Na jej terenie znajduje się wiele niesamowitych atrakcji turystycznych związanych z religią i kulturą tego kraju. Jedną z nich jest Świątynia Lotosu w Delhi. Kształtem przypomina piękny kwiat lotosu. Będąc w Delhi nie można nie zobaczyć tego miejsca.

Na wzór kwiatu lotosu

Świątynia swoim wyglądem przypomina pływający na wodzie kwiat lotosu. To dzięki umieszczeniu basenów w pobliży świątyni. Posiada 3 rzędy „płatków” i uważana jest za jedne z cudów nowoczesnej architektury. Zbudowana została z betonu i przykryta marmurowymi „płatkami”.

Kwiat lotosu symbolizuje czystość i oświecenie w indyjskich wierzeniach. Hinduistyczny bóg Brahma wyłoniło się z kwiatu lotosu. W buddyzmie z kolei ma inne znaczenie – że każdy może osiągnąć swoją doskonałość jak kwiat lotosu wyrastający z błota.

Otwarta dla wszystkich

Świątynia cieszy się większym powodzeniem niż znany na całym świecie Tadż Mahal. Ma do niej wstęp każdy bez względu na wyznawaną religię. Odprawia się w niej modlitwy tylko bahaistyczne. W głównej sali panuje cisz, która ma ułatwić medytację i uzyskanie wewnętrznego spokoju.

Dodatkowo wokół świątyni rozpościera się bardzo duży teren pełen ogrodów i zieleni, gdzie każdy może się zrelaksować i mieć kontakt z naturą.

Misterna budowla

Prace nad budynkiem rozpoczęły się w 1980 roku. Projekt świątyni stworzył architekt irańskiego pochodzenia mieszkający w Kanadzie – Fariborz Sahby. Pałac był budowany przez około 8 lat i należy do grona najbardziej złożonych budowli na kuli ziemskiej. Wykonana jest z takich materiałów jak: marmur, cement, dolomit, czy piasek. Od chwili otwarcia odwiedziło ją ponad 50 milionów turystów, a jednocześnie może pomieścić 2,5 tysiąca osób.

Bahaicka świątynia

Nie można zapominać, że Świątynia Lotosu to bahaicki Dom Modlitwy, jedne z niewielu tego typu Domów na świecie. Bahaizm łączy w sobie wiele różnych religii: judaizm, chrześcijaństwo, islamy i babizm. Nauki tej religii zaznaczają duchową jedność wszystkich ludzi. Istnieją jednak kontrowersje wokół tego wyznania.

Godziny otwarcia

Wstęp do świątyni jest darmowy – nie ma żadnych biletów. Można ją zwiedzać w godzinach od 9 do 18 w sezonie zimowym lub od 9 do 19 w sezonie letnim. Świątynia zamknięte jest w poniedziałki

Park Narodowy Komodo – dlaczego warto?

Czy smoki żyją naprawdę? Czy to tylko legenda, od wieków przekazywana na całym świecie z pokolenia na pokolenie? Czy istnieje jakieś miejsce na Ziemi, gdzie można znaleźć odpowiedź na te pytania? Tak! Jeśli chcesz przekonać się, jak jest naprawdę, koniecznie odwiedź Park Narodowy Komodo, by stanąć oko w oko z najprawdziwszym żywym smokiem – waranem z Komodo.

Indonezja słynie z niezwykłego i prawdopodobnie nigdzie indziej nie spotykanego prawdziwie egzotycznego klimatu. Park Narodowy Komodo jest jednym z 50 parków narodowych na terenie Indonezji. Komodo należy do archipelagu Małych Wysp Sundajskich, znajdujących się na wschód od większych wysp Bali i Jawa.

Park Narodowy Komodo to jedno z najpiękniejszych miejsc na Ziemi. To prawdziwy cud natury, zarówno pod względem prawdziwie egzotycznej flory, jak i niezwykłej fauny. To właśnie tutaj możesz stanąć oko w oko z prawdziwym symbolem tego miejsca – słynnym waranem z Komodo. Jego wygląd z pewnością zrobi na tobie oszałamiające wrażenie, gdyż jeśli chodzi o rozmiary nie ma on sobie równych. To największa żyjąca obecnie jaszczurka na świecie. największe osobniki dorastają do prawie 3,5 metra i ważą 150 kg! To gatunek endemiczny, można spotkać go wyłącznie tutaj, na jednej z bajecznych indonezyjskich wysp. Nigdzie indziej na świecie zwierzę to nie występuje w środowisku naturalnym. Jest to gatunek zagrożony wyginięciem, dlatego objęto miejsce jego bytowania ścisłą ochroną przyrodniczą. Utworzono w tym celu Park Narodowy Komodo, który jest obecnie niezwykle osobliwym miejscem występowania tych mistycznych stworzeń. Od 1991 roku Park Narodowy Komodo został wpisany na światową listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na panujące tu niezwykłe walory przyrodnicze.

Podziwianie waranów z Komodo jest możliwe na jednej z dziesiątek wyznaczonych tras wycieczkowych, które można odkrywać wraz z wykwalifikowanym przewodnikiem. Przewodnik zaprowadzi nas w najpiękniejsze i naprawdę spektakularne miejsca do obserwacji tych niezwykłych gadów, jak również wyjaśni, jak obserwować warany nie zakłócając przy tym ich naturalnej aktywności. Trekking krętymi ścieżkami Komodo i podpatrywanie tych niesamowitych zwierząt to z pewnością jedna z najciekawszych propozycji spędzania czasu na wyspie.

Przebywając na Komodo można spotkać nie tylko smoki. Przy odrobinie szczęścia można podziwiać podniebne akrobacje tysięcy nietoperzy, wyruszających na nocne łowy przy blasku zachodzącego Słońca. Miejscowe plaże słyną z niezwykłego, lekko różowego zabarwienia piasku – co w kontraście z turkusowymi wodami przy brzegu daje naprawdę oszałamiający efekt. Wizyta na Komodo to prawdziwa dzika przygoda!

Wyspa Komodo jest również prawdziwym rajem dla miłośników nurkowania. Krystalicznie przejrzysta woda, biały piasek, cudowne królestwa podwodnych raf koralowych to cel podróży turystów z całego świata. Indonezyjska egzotyka, pełna różnic, kontrastów i ogromnej różnorodności od lat kusi i przyciąga nas swoim odwiecznym, niewypowiedzianym pięknem. Podczas nurkowania można spotkać wspaniałe morskie stworzenia, jak na przykład majestatyczne żółwie morskie, dumnie unoszące się na falach manty, odpoczywające na dnie płaszczki, radośnie wyskakujące nad wodę delfiny czy wreszcie niezliczoną ilość różnokolorowych rybek, migoczących tysiącami barw w krystalicznie przejrzystej wodzie. Przybrzeżne wody Oceanu Indyjskiego są tutaj zawsze ciepłe, dlatego wszelkie sporty wodne sprawiają tu niezwykłą przyjemność i pozwalają na pełne odprężenie.

Na podróż na Komodo odpowiednia będzie każda pora roku. Panujący tu klimat sprzyja błogiemu relaksowi, a walory przyrodnicze zachwycają niezależnie od miesiąca. Od kwietnia do czerwca możemy nacieszyć oczy niezwykle bujną, zieloną roślinnością. Wrzesień i listopad to najlepsza pora na obserwację morskich stworzeń. Natomiast lipiec i sierpień to czas największego ruchu turystycznego.

Najlepszy czas na podróż do Indonezji

Kiedy jest odpowiedni czas na wybranie się w niezwykłą podróż do jednego z najpiękniejszych krajów wyspiarskich świata? Odpowiedź jest niezwykle prosta – zawsze! Dlaczego? Indonezja zajmuje archipelag 18 tysięcy wysp, z których co trzecia jest nie zamieszkała, a wiele z nich nie ma nawet swojej nazwy. Nie sposób wyliczyć ile atrakcji oferuje ten kraj. Należy pamiętać, że jest to kraina bardzo rozległa i w zależności od długości i szerokości geograficznej sezony zmieniają się. Dlatego też bez względu na to, kiedy zdecydujemy się na podróż do tej bajecznej krainy, zawsze znajdziemy miejsce, w którym akurat będzie dobry sezon na wyprawę.

Położenie geograficzne

Indonezja rozciąga się od pięciu stopni na półkuli północnej, do 10 stopni półkuli południowej szerokości geograficznej. Składa się z tysięcy różnorodnych wysp. Największymi wyspami są Sumatra, Jawa, Borneo i Sulawesi. Natomiast najbardziej popularną, nieco mniejszą niż wymienione wcześniej, jest wyspa Bali. Większość wysp Indonezji jest pochodzenia wulkanicznego – na wielu z nich znajdują się deszczowe lasy tropikalne. Warunki klimatyczne na nich panujące są niezwykle zróżnicowane, począwszy od temperatur , które są niższe na górzystych wyspach i wyższych partiach terenu, po opady deszczu zależne przede wszystkim od wiatrów, oddziałujących na wyspę – monsum północny mający wpływ między listopadem i marcem oraz monsun południowy występujący od maja do września.

Opady deszczu i temperatury

Opady deszczu są jednym z głównych tematów interesujących przyszłych, indonezyjskich podróżników. Pada tutaj właściwie przez cały rok, a opady są gwałtowne – często występują również burze. Temperatury tutaj występujące są typowe dla klimatu równikowego, czyli cały rok jest stabilnie z niewielkimi wahaniami. Obszar nadmorski charakteryzuje się przeciętną temperatura w okolicach 27 stopni Celsjusza. Podczas dnia temperatury sięgają ponad 30 stopni, a nocami spadają do około 24 stopni. Niższe temperatury występują w górach oraz lokalnie w głębi wysp. Za optymalny czas podróży w głąb Indonezji uważa się jednak miesiące od maja do października. Dlaczego? Wynika o z tego, ze teoretycznie występuje tam pora sucha – ale nie wszędzie. Dotyczy to obszarów położonych po północnej stronie równika. Natomiast średnim korzystnym miesiącem wypraw do całej Indonezji uważany jest wrzesień.

Sumatra – słonie i rajska wysepka Cubadak

Jeśli chcesz zakosztować imponującego widoku wysp koralowych, zobaczyć egzotyczne zwierzęta w ich naturalnym środowisku, poczuć mistyczny klimat dawnych osad, a przy tym odpocząć w miejscu oddalonym od reszty świata – wybierz się na Sumatrę!

PODCZAS TWOJEJ PODRÓŻY:

  • obejrzysz wschód słońca z wulkanu,
  • odprężysz się na prawdziwie dziewiczej plaży,
  • zobaczysz słonie i orangutany w ich naturalnym środowisku,
  • usłyszysz i poczujesz, czym jest życie w dżungli,
  • poznasz zagrożoną kulturę Bataków,
  • zachwycisz się rajską wyspą Cubadak.

DZIEŃ 1 – 3:

Wylot z Warszawy do Dżakarty. Następnie lot z Dżakarty do Medanu. Z lotniska odbierze cię prywatny kierowca, z którym pojedziesz bezpośrednio do hotelu. W Medanie spędzisz jedną noc. Kierowca oraz prywatny przewodnik pozostaną do twojej dyspozycji przez cały tydzień.

DZIEŃ 3 – 5:

Odwiedzisz słynne obozowisko Tangkahan, gdzie będziesz miał okazję zobaczyć dzikie słonie sumatrzańskie. Tangkahan to miejsce położone w samym środku dżungli. Osada była niegdyś schronieniem dla kłusowników; dziś znajduje się tam centrum ekoturystyki, służące pomocą zagrożonym gatunkom. Podczas wizyty w Tangkahan będziesz miał okazję obserwować zachowanie słoni w ich naturalnym środowisku, a także zobaczysz jak zwierzęta zażywają kąpieli.

Ostatniego dnia kierowca przewiezie cię jeepem terenowym do Bukit Lawang. Aby tam dotrzeć, będziecie musieli przejechać przez samo serce sumatrzańskiej dżungli.

DZIEŃ 5 – 6:

W Bukit Lawang mieści się ośrodek stworzony do rehabilitacji i pomocy zagrożonym gatunkom orangutanów pochodzących z Borneo i Sumatry. Zwierzęta żyją tu praktycznie na wolności, dlatego też będziesz mógł przyjrzeć się ich zwyczajom w środowisku naturalnym. Oprócz orangutanów zobaczysz tu wiele endemicznych gatunków zwierząt: słonie sumatrzańskie, niedźwiedzie, krokodyle, tygrysy, nosorożce sumatrzańskie gibbony i niedźwiedzie malajskie.

Pobyt w Bukit Lawang możesz połączyć ze spacerami lub trekkingiem po okolicy. Będziesz miał okazję eksplorować dżunglę na jednej z wielu specjalnie wyznaczonych tras spacerowych. Ich przejście zajmuje od kilku godzin do kilku dni.

Ostatniego dnia pobytu w regionie kierowca zabierze cię do niezwykłego Jeziora Toba.

DZIEŃ  6 – 8:

Okolice jeziora Toba zamieszkuje słynny lud Bataków. Będziesz miał szansę poznać ich historię i lokalne zwyczaje, a także napawać się pięknem malowniczego brzegu Toba. Kto wie, może poczujesz coś naprawdę mistycznego, gdy będziesz kontemplować usiany wulkanami krajobraz?

Nasz przewodnik zabierze cię na wycieczkę po oryginalnych wioskach Bataków. Zobaczysz ich tradycyjne rzemiosło, poznasz tradycyjny taniec, a także będziesz mógł wykąpać się w ich świętych gorących źródłach.

Ostatniego dnia kierowca zawiezie cię do Medanu, gdzie spędzisz noc. Następnego dnia zaplanowano lot na zachód, w pobliże bezludnej wysepki Cubadak.

DZIEŃ 8 – 9:

Zwiedzając Medan będziesz mógł poczuć klimat prawdziwej sumatrzańskiej metropolii. Zobaczysz kolonialną dzielnicę Kesawan, pałac sułtański Maimun, Wielki Meczet oraz świątynię chińską. W czasie całej wycieczki będzie z tobą prywatny przewodnik. Po zakończeniu zwiedzania kierowca zawiezie cię na lotnisko.

DZIEŃ 9 – 13:

Samolotem dostaniesz się do Padang. Następnie odbędzie się transfer na wysepkę Cubadak. Wyspa to prawdziwy raj na Ziemi, a na dodatek niemalże bezludny. Na wyspie znajduje się jedynie hotel zapewniający pełne wyżywienie. W głębi wyspy znajduje się gęsta dżungla, podczas gdy strefę przybrzeżną pokrywają niebiańskie plaże z białym piaskiem, które raz po raz otulane są delikatnymi falami krystalicznie przejrzystej wody Oceanu Indyjskiego. Sprawia to, że Cubadak jest idealnym miejscem do nurkowania. Będziesz mógł skorzystać także z kanu oraz żaglówki. Cały potrzebny sprzęt można bezpłatnie wypożyczyć na miejscu, w hotelu.

Ostatniego dnia popłyniesz do portu na stałym lądzie. Z portu odbierze cię prywatny kierowca, z którym udasz się na lotnisko. Następnie polecisz do Medanu.

DZIEŃ 13 – 14:

Transfer na lotnisko i powrót do Polski.